1 Syawal sudah seminggu berlalu, namun kita masih lagi hangat meraikannya...biasa la pose sebulan, raye pun sebulan gak la kan...hehehe. Aku sekeluarga beraya jauh dari kg lagi. Tiada lagi terpikir oleh org umah aku nak ambik cuti sebelum atau selepas sbb dia mmg dah lama dicutikan pun. Tiada lagi terpikir olehku, destinasi aku satu famili untuk beraya kali ni sbb mmg dah kena beraya kat tmpt org....hehehe. Selesai satu masalah, bab beraya ni. Raya dgn perasan tiada beraya ni bukan perkara luar biasa, dah lali dah. Beraya pun sbb nak ambil yg sunat je, tp kadang2 jd over la pulak......ni pun sbb kes sorang lagi la nih. Teringat kata2 bos aku dulu, "awak buat kat luar negara la, sbb kalau kat dalam ni mcm2 ada, open house la, kenduri la, itu la, ini la, kalau kat luar, boleh concentrate sikit....". Concentrate apa ke bende! kat sini, dgn cara hidup berkomunitinya, dgn hobi masing2, dgn weekly agendanya masing2, lagi dahsyat wei! Aku ni jenis malas nak bergerak, nak berjalan ke tempat2 yg jauh ni..... kira lepas abis daya nak menolak la. Pada aku, bergerak memerlukan kederat, kederat tu guna tenaga, fulus, bole bikin perut serabut, aku ni nak pakai kepala aku utk bende2 yg aku dah rancang..... tapi perancangan Allah jua yg sempurna...habis cerita!

Burung pun ingat kampung halaman, so masing-masing pulang beraya jumpa sedara-mara.

Pari pun ada perasan, ingat tempat asal, pakat berkonvoi pulang ke lubuk sendiri.... so nelayan harap paham la sikit perasan kami, korang rest la sampai lepas raya, baru turunkan pukat korang tu. Buat la rendang ayam, kambing, lembu, kerbau ataupun unta. Dah la bulan pose asyik dok bantai pari bakar je...kasi la kitorang nyawa sket..hehe.


Sebut Hari Raya ni...yg sebelum2 ni la, aku terbayangkan kota jd sepi , rumah2 kosong barang seminggu dua sbb semua pakat balik kg, seblm tu shopping sure sakan habis, pakat mintak sampul duit raya kat bank (ni kira aku jd kabel dalaman la), tukar duit (kabel jugak), yang famous skali Open House, balik kg jalan sesak...factor of safety turun hingga lebih dari separuh, biasa travel 3 jam, buleh jd 6 jam atau 8 jam atau sampai patah jarum jam dok berpusing2 tak sampai2 gak, speedtrap aka saman ekor, yg sadisnya ramai jd yatim la, kemalangan jalanraya, rentung rumah dek mercun...mcm2 la lagi. Tak mau crita la pasal mati2 ni....tukar subtopik k.

Ini la padah nya kalo tak beringat, nak seronok....orang lain jadi mangsa, hilang nikmat ceria, mungkin hilang nyawa jugak. Kalo balik beraya pun, ingat2 lah rumah yang ditinggal sama.
Open House la yg paling sensasi kalo nak discuss....saja nak bagi ceria sket. Kat sini, aku sampai tak dan nak kosongkan perut, tak pergi, nanti dikata orang tinggi diri, pergi la...tak makan nanti dikata orang tak sudi, jd makan la....dah makan....tak reti nak berhenti.....hehehe. Kawan2, jangan malu2...jemput la lagi...hehehe. Bak kata jiran rapat aku, orang (kawan2, kawan kpd kawan) datang rumah ni sebenarnya bawa barakah, bawa rezeki, so apa lagi.....ON jgn tak ON. Selagi ada daya, kanku penuhi setiap perlawaan. Seronok gak, maklum la, selalu aku dok berhibernasi je time2 ada cuti ni, perjalanan pun masih jauh, kerja masih banyak. Tahun ni aku belum makan sate....sapa2 yg buat open house sate....jemput aku oii.....hehehe.
Ehsan dari email kawan...hehe

"Helloooo, ada org di rumah tak??? Datang nak beraya ni...LAPARRRR!"
Dalam2 gembira dok buat open house tu, kena beringat jugak, kalo yg datang tu sahabat handai ok la, takut pulak lain jadinya, haru kang! Budget jugak kena control, barang2 semua besar2 nombor yg ditulis untuk harganya. Budget dulu dgn sekarang mungkin dah tak sama, mungkin kena darab 2 atau 3....bak kata org2 tua, " Ikut nafsu...lesu, Ikut hati...mati".
Comments (0)
Post a Comment